بافتهای پارچه ۱

بافت ساتین( اطلس)

در بافتهای ساتین نخهای تار و پود هر کدام در یک طرف پارچه موج می زنند و در هر تکرار بافت برای هر نخ تار و پود فقط یک پیوستگی وجود دارد بدین معنی که یک نخ در یک طرف پارچه و بقیه نخها در طرف دیگر پارچه قرار می گیرند بنابراین پارچه ای که با بافت ساتین تهیه می شود نخهای تار در یک طرف پارچه و نخهای پود در طرف دیگر پارچه دیده می شوند. هرگاه نخهای تار روی پارچه قرار گیرند ساتین را تاری و اگر نخهای پود در پارچه مشاهده شوند ساتین را پودی می گویند. بافت ساتین ساختاری است که بافت رفتگی آن به گونه ای است که سطح پارچه را به سطحی صاف و عاری از خطوط کج راه تبدیل می کند. توزیع بافت رفتگی تا حد امکان تصادفی بوده تا مانع از ایجاد خطوط کج راه شود. کوچکترین تکرار بافت ساتین ۵ است در حالی که متداولترین بافتهای ساتین دارای تکرارهای ۵و۸ هستند. بافت ساتین دارای ۵ نخ تار علی رغم داشتن ضریب پوشش متوسط پارچه مستحکمی ایجاد نموده که معمولا برای کاربردهای فنی مورد استفاده قرار می گیرد. سطحی صاف و براق دارند و تراکم تار و پود در بافت اطلس زیاد است. از انواع دیگر بافت ساتین می توان به ساتینهای منظم, ساتین های نامنظم, بافت پاناما ساتین یا ریپس ساتین اشاره کرد.

بافت کرپ

ظاهری بدون نظم و از نظر ساختاری ناروشن دارد. بافت پارچه کرپ که از ترکیب نقشه های اساسی مشتق شده شامل برجستگی و فرو رفتگی های کوچک و بزرگی است. در بافت کرپ از نخهای ظریف پرتاب و چند لا استفاده می شود که فقط از مختصات این پارچه بوده و وجه تمایز آن بیشتر در این مورد است. مصارف آن با مواد ابریشمی و پنبه ای به ویژه در البسه بسیار زیاد است. سطح این پارچه در نتیجه جهش و جمع شدگی نخها ناصاف و زبر و خشن به نظر می رسد. کرپ تاری, کرپ پودی و کرپ متقارن از انواع بافت کرپ هستند.

بافت دانه گندمی: بافتی ترکیبی است ظاهر پارچه شبیه دانه های گندم است و علت نامگذاری به همین خاطر است.

بافت شبه توری: مشابه بافت دانه گندمی است و به علت میزان نفوذ پذیری هوا و جذب آب و رطوبت در پارچه های تنظیفی به کار می رود.

بافت لانه زنبوری: در واقه همان بافت سرژه لوزی با مقداری تغییرات است. این پارچه ضخیم پنبه ای برای مناطق گرم کاربرد بیشتری دارد.

بافت کرد: اگر لایه بافته شده از تافته به وسیله زیر ریزهای تاری یا پودی پوشانده شود بافت کرد به وجود می آید.

1. کرد طولی: اگر زیر ریزهای لایه تافته از پود باشد.
2. کرد افقی: اگر زیر ریزهای لایه تافته از تار باشد.
3. کرد مورب: در این حالت بندها نسبت به افق زاویه می سازد.

بافت کائوچو: شبیه پارچه های تریکو است و در لباسهای مردانه و زنانه کاربرد دارد.

ساختمان سایر گروههای مهم پارچه

مخمل: مخمل در واقع نوعی روش برای بافت پارچه است که معمولا از جنس ترکیبی از ابریشم و الیاف ریون مانند ویسکوز, استات, موهرکتان پشم و پنبه است اما از هر جنس دیگری هم می تواند باشد. مخمل پارچه ای سه بعدی است که علاوه بر تار و پود دارای کرک یا پرز هم هست. کرکها الیافی هستند که عمود بر سطح پارچه قرار می گیرند و به آن نوعی از حجم و نرمی میدهند. خاب مخمل به جهتی گفته می شود که پرزها در آن جهت بافته شده اند و وقتی پرزها در یک جهت شکل بگیرند پارچه مخمل صاف و براق می شود اما وقتی در جهت مخالف حالت داده شوند پرزها تیره به نظر می رسند. دو روش برای بافت مخمل وجود دارد روش بافت دو لایه و روش سیم و تسمه.

روش بافت دو لایه: در روش بافت دو لایه , دو لایه پارچه پایه با فاصله یکدست و مساوی رو به روی هم قرار می گیرند نخ کرک از هر دو پارچه عبور می کند و به طور محکم به آنها بافته می شود. در نهایت با یک تیغه کرکها از وسط بریده می شوند و دو لایه پارچه مخمل به دست می آید. در نهایت مخملهای به دست آمده اصلاح می شوند تا کرکهای آن در تمامی قسمتها بلندی یکسانی داشته باشد.

روش بافت روی سیم: در این روش همانطور که از اسمش پیداست بافت کرک روی پایه همراه با سیم انجام می شود به این شکل که سیم هم همراه با نخ کرک به پایه بافته می شود. پس از پایان یافتن کار تیغه هایی روی پارچه قرار می گیرند و حلقه های دور سیم را برش داده و بافت مخمل را به وجود می آورند.